Hij draagt een echte zijden das
Een met echt bont gevoerde jas
En hij kijkt of het niks gekost heeft
Zijn handen losjes in zijn zak
Van zijn zuiver scheerwol pak
Of hij er echt op los leeft
Zijn aansteker, zijn vulpen
Alles is van goud
Van zijn polshorloge
Tot de kiezen waarmee die kauwt
Van zuiver goud
Hij weet er altijd alles van
Niets waarover je praten kan
Of hij zal zich ermee bemoeien
Maar iedereen die blijft beleefd
Omdat hij telkens rondjes geeft
En liters drank laat vloeien
Hij kan wel handig praten
Toch voert hij geen gesprek
Praat hij nou zo moeilijk
Of lult hij nou uit zijn nek
Lult hij uit zijn nek
Hij zegt steeds dat hij eerlijk is
Dat hij zichzelf wil zijn
Maar iedereen die noemt hem
Nagemaakte Hein
refr.:
Nagemaakte Hein
Nagemaakte Hein
"Het is zo fijn
Om jezelf te zijn"
Zegt Nagemaakte Hein
refr.
Hein, die noemt zichzelf Jan Hein
En eigenlijk heet hij Henkie
Maar bij een goed gekleed persoon
Past zo'n naam niet, denkt-ie
refr.
Wanneer je hem ontmoet lijkt Hein
Een hele toffe peer te zijn
Je denkt: dat is een hele snelle
Maar na een tijdje krijg je door
Hein stelt zelf geen donder voor
Hij loopt iets voor te stellen
Wanneer je Hein ziet schuiven
Dan lijkt het soms gewoon
Of hij een slechte film is
In plaats van een persoon
refr.
Hij zegt steeds dat hij eerlijk is
Dat hij zichzelf wil zijn
Maar iedereen die noemt hem
Nagemaakte Hein
refr.(2x)
Maar aangezien de echte Hein
Tot nu toe niet bestaan heeft
Vragen we ons allen af
Wie er model gestaan heeft
Wie denkt: ik ben een nul
Zonder mijn nette pak
Is precies een lul
Die zich verkleedt als zak